Peki ya siz beni ne kadar özleyeceksiniz?

     Gidiyorum. Valizimi hazırlarken en güzel elbiselerimin tam yanına heyecanlarımı ve hayallerimi de koydum. Aynaya bakıyorum, yerimde zıplıyorum heyecandan. Gözlerimin içi ışıldıyor, bunun farkındayım. Mutluyum. Daha da mutlu olacağım.
     Kendimi geliştirmeye gidiyorum. Sevmeye ve sevilmeye, tanımaya ve tanınmaya gidiyorum. Hayallerime doğru gidiyorum. Siz de mutlu olun benim adıma.
     Sarıldığım her insana, hoşçakal dediğim her insana yüreğimden bir parça bıraktım. Neyse ki insan kalbi kendini hızla yenileyebiliyor da tanışacağım yeni insanlara da verebilecek kadar kaldı yüreğimden.
     "En çok kimi özleyeceksin?" diyor arkadaşlarım bana. Herşeyden, herkesten biraz özleyeceğim, ama affedin beni, bu 5 ayı tamamen özleyerek geçiremem. Sizi hatırladıkça gülümseyecek kadar özleyeceğim, hatırladıkça ağlayacak kadar değil.
     Peki ya siz beni ne kadar özleyeceksiniz?
     Gülümsediğiniz anlarda, beraber mutlu olduğunuz anlarda beni de hatırlayın, o bana yeter.:)

napoli