....

"Kimse daha iyi yazamazdı, bunu biliyordum. Bizim hikayemiz başladı çünkü sen yazıyordun."

     Birgün, bir kitapçıda üstünde benim adımın yazdığı bir kitap görürseniz, açın okuyun, o kitap muhtemelen böyle başlayacaktır.

      Neden hayatımda olduğunu, bana ne için gönderildiğini anlayamadığım bir arkadaşım söylemişti bunu, bir yazımı okuduktan sonra. Önce hayatıma beni cesaretlendirmek için gönderildiğini sanmıştım, işe de yaradı, onunla tanıştıktan sonra daha çok yazmaya, yazdıklarımı başkalarıyla paylaşmaya başladım. Ama içten içe hayatıma geliş amacının bu olmadığını farkettim. Bana bir şeyi öğretmek için gönderildiğini düşünüyordum, çünkü sanki ilahi bir güç tarafından hayatıma sağdan soldan dahil ediliyordu, ben ne kadar çekinsem de... Çünkü bazıları vardır, gelirler, öğretirler sonra da sessiz sedasız giderler, sen hatırladıkça yüreğin ısınır, mutlu olursun. O da öyleydi, ama gitme zamanı bir türlü gelmiyordu, aksi gibi onun gidişine ben de hazır değildim, değilim.
     Bana öğretmek istediğin şey ne? Duygularımı satırlarımın arasından çıkartıp kalbimin içine yerleştirmek istediğini biliyorum, ama buna hazır mıyım, işte bunu bilmiyorum. Duyguları yazmak, fırtınalar yaşamaktan daha kolay, yazdıkça hafiflersin, yazdıkça güçlenirsin. Zaten sen de yazmıyor musun?
     Bak işte, daha önce sana yazdığım diğer tüm yazılar gibi, yine bitiremedim yazımı. Bitmemiş bir şeyler var, sen de görüyor musun? Sana yazdığım diğer tüm yazılar gibi, bir başlık da bulamadım, tıpkı senin için hissettiklerime bir isim koyamadığım gibi.

"Noone could write better, i knew it. Our story started because you were writing."

     If one day, in a bookshop, you see my name written on a book, open and read it, probably it will start like this. 
      A friend of mine, i don't know why he was sent to me, said this after reading something that i wrote earlier. At first i thought he was sent to me to encourage me, and it worked. After i met him, i started writing more, sharing what i wrote. But then i realized it wasn't the reason of his existence in my life. I was thinking he was sent to me to teach me something because he was being included in my life from different aspects, even if i was not sure about it. There are some people, they come, teach and then leave silently, you feel warmth and happiness when you remember them. He was someone like this, but his time of departure couldn't arrive yet, and i was not ready for his departure, actually i am not...
     What do you want to teach me? I know you want my emotions to come out of my lines and seat in my heart but i don't know if i am ready for this. Writing the emotions is easier than having the storms inside, when you write you get lighter, you get stronger. Don't you write too?
     Look here, as the other papers i wrote for you, i couldn't complete this one too. There are somethings incomplete, can you see it too? As the other papers i wrote for you, i couldn't find a title, like i couldn't name my feelings about you.