defterin laneti

Yanımda her zaman küçük bir defter vardır. çantamın vazgeçilmezidir küçük not defterim... Nerde ne ilham gelir belli mi olur? Çok sık yazarım, çok sık defter alırım.

Eskiden, 3-4 sene öncesine kadar, her yakın arkadaşım bana defter seçerken yardım etmek isterdi. Ne oldu biliyor musunuz? Bana defter seçen her insanla aram bozuldu. Bu bir lanete dönüştü.

ve sonra bir gün, en yakınım, canımdan da yakınım bana:

-"Bugün sana bir defter seçicem ve bu laneti kırıcaz." dedi.

çünkü o kadar imkansız gelirdi ki kalplerimize ayrı düşmek, lanet bizi ayıramazdı ama bizim dostluğumuz bir woodooyu bile eritebilirdi. bana o gün defter seçti.

3 ay sürmedi. sımsıkı sarılıp "çokseviyorumçokseviyorumçokinanılmazseviyorum" diye tekrarladığımız ve bunu hiç garipsemediğimiz arkadaşlığımızdan geriye eser kalmadı. 

o günden sonra defterlerimi hep yalnız aldım.

zaman zaman onu yazdım.

en son 3 sene önce yazmıştım ona, hala sakladığım hiç verilmemiş mektuplarım var.

sanırdım ki o zaman, eğer ona olan kırgınlığımı görürse bizden vazgeçer. 

ama kendimi de bilirdim, en derin kırgınlıktan bile geriye sevgi kalır bende,affederim.

o bana kendi kırgınlığını gösterdiğindeyse ben bizden vazgeçtim.

onu da bilirim, kırıldığını bu kadar net bir dille ifade ettiyse kolay kolay geri dönmez.

olsun.

her zaman için "hayatıma damga vuran iyi ki tanıştım dediğim insanlar" listemde olacak.

zaten bu listemdeki insanların çoğu bugün hayatımda değil.

ayrılıklardan sonra öğreniyorum.

deneyimden alacağım dersi süreç devam ederken görebilmeyi öğrenmeliyim.

ayrılık sonrası geriye dönüp bakmak zihnimi netleştirse de çoğu zaman gözlerim o kadar buğulanıyor ki önümü göremiyorum. 

ama mantık çerçevesinden bakıp, herşeyin çocuksu ve saçma olduğunu söyleyen zihnime inat, kalbim, hala her olaya çok romantik yaklaşıp, her olaydan bir hikaye çıkartıyor.

sanırım bu yüzden yazmayı bu kadar çok seviyorum.