güpgüzel gün

güpgüzeldi bugün. o kadar güzeldi ki uğruna böyle pekiştirmeler yapılır. 




-hadi yemek yiyelim.
-tamam.
-eve gidelim.
-tamam.

-yok yok kahve içelim.

-tamam.
-abi japonya'ya gidelim.
-indirim kartı çıkartalım.
-tamam.
-Stj. Dr.
-şimdi nereye gidelim?
-grenada?
-hadi bi kahve daha içelim.
-mi chiamo...
-abi stj. dr. olmadı.
-stj. doktor'a çevir.
-ich kann, sie kann.
-azize gülelim.
-20-25 dakikaya sıra gelir.
-kim yazdı bunu?
-aziiiiiz aziz. 
-hep beraber danimarkaya gitsek?
-beynimi çıkardım, öptüm, yerine koydum.

aslında sizlerle geçirdiğim herhangi bir günden daha farklı değildi. zaten sizle geçirdiğim kötü bir gün hatırlamıyorum:) hayatı heyecanlı kılan sıradanın bu kadar güzel olması değil midir? o yüzden bugünün anısına, bugünün sıradanlığına ve bugünün güzelliğine ithafen 2. kaydımı da yayınlıyorum:) 

bu yazıdan bir anafikir çıkarıcaksanız eğer; sizi çok seviyorum:)